Zakażenie wirusem brodawczaka (PVI) - należy do grupy patogenów antroponotycznych (przenoszonych wyłącznie z człowieka na człowieka).
Ścieżkę infekcji określa kilka opcji rozwoju wydarzeń: poprzez kontakt seksualny, krew, środki domowe (z utajoną postacią choroby - „brodawką").
Metody infekcji
Jak wspomniano powyżej, istnieją tylko trzy główne sposoby infekcji - poprzez kontakt seksualny, przez krew, przez środki domowe.
Przenikając przez barierę ochronną skóry, błon śluzowych i układu krążenia, HPV ma niezwykle negatywny wpływ na zdrowie pacjenta.
Zazwyczaj osoba doświadcza:
- Ciągła słabość.
- Uczucie mdłości, ciężkości w podbrzuszu.
- Zespół bólu.
- Problemy z układem moczowym i rozrodczym (trudności z oddawaniem moczu, pojawienie się ostrego napadowego bólu w kroczu).
- Uczucie pieczenia w pachwinie.
- Zawroty głowy na tle częstego wzrostu temperatury ciała.
- Ogólny spadek funkcji ochronnych organizmu (częste przeziębienia, długi okres rekonwalescencji po chorobie).
- Swędzenie skóry, któremu towarzyszy pojawienie się brodawczaka.
Aby rozpoznać obecność infekcji wirusowej i skonsultować się z lekarzem na czas, należy wziąć pod uwagę warunki wystąpienia tej choroby.
Warunki wstępne infekcji
Do najczęstszych warunków wstępnych wystąpienia HPV należą:
- Osłabiona odporność.
- Obecność innych chorób przewlekłych, które osłabiają odporność organizmu na wszelkiego rodzaju ataki z zewnątrz.
- Mówimy o zapaleniu wątroby, niedoborze odporności człowieka (HIV), chorobach układu krążenia, anomaliach genetycznych, rzadkich dziedzicznych postaciach choroby.
- Rozwiązłe stosunki seksualne.
- Kontakt seksualny bez zabezpieczenia.
- Infekcja od bliskiej osoby w życiu codziennym: podczas używania naczyń, pościeli, ręczników, pocałunków, uścisków.
- Korzystanie z publicznych miejsc kultury i rekreacji.
- Odwiedzanie salonów kosmetycznych.
- Udostępnianie rzeczy osobistych: grzebienie, akcesoria do manicure.
Ważny!
Terminowe szczepienie ochroni przed najbardziej agresywnymi typami wirusa.
Trasy transmisji
Wirus brodawczaka przenoszony jest przez kontakt cielesny, przezłożyskowy (przeszczepiony z zakażonych powierzchni), za pomocą płynu mózgowo-rdzeniowego (krew, ślina, pot).
Dlatego jeśli w rodzinie jest chory, konieczne jest ciągłe leczenie wszystkich powierzchni specjalnym środkiem antyseptycznym, przestrzeganie ścisłych zasad dotyczących kontaktów osobistych i monitorowanie stanu skóry (nawet mikropęknięcia mogą stać się początkowym obszarem uszkodzenia).
Czy HPV może zostać zarażony przez kontakt z gospodarstwem domowym?
Infekcja wirusem brodawczaka jest doskonale przenoszona przez zwykłe przedmioty, a także przez ślinę. Nie należy o tym zapominać, jeśli w domu jest chory.
Mechanizm dystrybucji:
- Całowanie, przytulanie. Wraz ze śliną i potem PVI przechodzi z jednej osoby na drugą. Jest to możliwe dzięki temu, że wirus swobodnie przemieszcza się przez błony śluzowe, jest obecny w ślinie i płynie mózgowo-rdzeniowym.
- Podczas używania artykułów higieny osobistej należących do pacjenta.
- Podczas ściskania rąk. Mikrourazy skóry mogą być doskonałymi przewodnikami infekcji.
- Podczas korzystania ze wspólnych przyborów.
- Przenosząc rzeczy, przedmioty od osoby zarażonej do osoby zdrowej (ten rodzaj infekcji jest bardzo odporny na wpływ czynników środowiskowych).
Czy HPV może być przenoszony drogą płciową?
Ponieważ błony śluzowe, skóra i ich pochodne (wydzieliny, naczynia krwionośne, ślina) są nośnikami materiału genetycznego, możliwe jest zarażenie wirusem brodawczaka ludzkiego poprzez kontakt seksualny; a także podczas korzystania z łaźni publicznych, saun.
Mechanizm transmisji:
- Bezpośrednio podczas kontaktu seksualnego (dotyczy to zwłaszcza seksu oralnego i analnego).
- Podczas korzystania ze wspólnych pryszniców, wanien, saun. Bez odpowiedniego leczenia antyseptycznego i antybakteryjnego miejsca takie są wylęgarnią wszelkiego rodzaju infekcji.
- Podczas korzystania z bielizny i ubrań partnera (szczególnie dla kobiet, które lubią nosić męskie koszule, T-shirty, szorty, spodenki rodzinne).
Czy wirus przenosi się z matki na dziecko?
Przeniesienie infekcji z matki na dziecko nazywa się „pionową drogą przeszczepu". Ten rodzaj transmisji wirusa brodawczaka jest jednym z najniebezpieczniejszych, ponieważ uszkadza organizm i intelekt dziecka.
Po przejściu HPV, zwłaszcza we wczesnych stadiach (1 trymetr), lekarze nalegają na aborcję ze względów medycznych.
Autoinfekcja
Samozakażenie jest możliwe tylko w przypadku stosowania nieoczyszczonych artykułów higienicznych. Na przykład: maszynki do golenia, szczoteczki do zębów, nożyczki do paznokci i podobne przedmioty.
Dzięki tej formie przenoszenia wirusa brodawczaka pacjent przez długi czas nie odczuwa dyskomfortu i prowadzi normalne życie. A kiedy pojawiają się pierwsze objawy choroby (bardzo podobne do banalnego przepracowania), ignoruje je bez pójścia do lekarza.
Jakie typy HPV są najbardziej niebezpieczne?
Do najniebezpieczniejszych typów wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) należą typy 16 i 18. Mają szczepy, które wywołują pojawienie się nowotworów złośliwych - guzów nowotworowych, które podczas wzrostu mogą dawać przerzuty.
Najczęstszym przejawem narażenia na szczep wirusa jest występowanie takich chorób jak: rak szyjki macicy, niepłodność, zmiany płucne i oskrzelowe, ostry niedobór immunoglobulin.
Notatka! Rak szyjki macicy może wystąpić tylko z powodu najbardziej agresywnej formy wirusa. Większość brodawczaków nie jest niebezpieczna.
Diagnostyka
W wykrywaniu obecności wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) w organizmie pomaga szereg najbardziej złożonych technik sprzętowych.
- Kolposkopia. Kolposkop to wyrób medyczny, który pozwala dokładnie określić zmiany w błonach śluzowych układu moczowo-płciowego: wykryć stany zapalne, uszkodzenia i rozprzestrzenianie się wirusów, bakterii grzybiczych. Jego zastosowanie do określenia obecności HPV w organizmie służy do ostatecznego potwierdzenia diagnozy. To urządzenie jest w stanie: przy 30-krotnym powiększeniu znaleźć źródło zapalenia, określić jego charakter, wykonać zeskrobanie bezpośrednio w dotkniętym obszarze.
- Badanie PCR. Ta metoda laboratoryjna jest diagnostyką różnicową tego typu choroby. PCR utrudnia określenie rodzaju wirusa, ale także drogi zakażenia. Do tej analizy wymagane jest pobranie biomateriału: krwi, moczu, nasienia.
- Test Digena. Nowoczesna technika diagnostyczna polegająca na oddzieleniu niewielkiego obszaru dotkniętej chorobą skóry do badania. Stosując takie podejście, specjaliści medyczni mogą w 100% dokładnie określić, jaki rodzaj wirusa jest obecny w organizmie, jakie jest jego stężenie, czy jest w formie reaktywnej, na jakie leki przeciwwirusowe występuje wrażliwość.
- Cytologia. Jest to studium problemu na poziomie komórkowym. W tym celu usuwa się górną warstwę brodawczaka, pobiera się oddzielną część błony śluzowej. Za pomocą wytrzymałego mikroskopu i podstawowego zestawu odczynników asystenci laboratoryjni badają zachowanie wirusa, jego wpływ na organizm (wykonaj prognozę), stopień uszkodzenia wewnętrznych układów organizmu.
- Diagnoza histologiczna. Celem tej techniki jest badanie zmian morfologicznych w tkankach. Materiał do badania pobierany jest za pomocą biopsji.
Leczenie
Leczenie wirusa brodawczaka ludzkiego polega na ścisłym przestrzeganiu abstynencji seksualnej, stosowaniu antybiotyków o szerokim spektrum działania, leków immunomodulujących, kompleksów witaminowych i leków zmniejszających wpływ wirusa na organizm.
Należy również ograniczyć dostęp zdrowych osób do rzeczy osobistych, środków higienicznych, naczyń i pościeli. Kiedy pojawiają się nowotwory złośliwe wywołane przez wirusa, przeprowadza się leczenie naprawcze lub interwencję chirurgiczną z długim okresem rehabilitacji.
Sposoby zapobiegania chorobie
Główne sposoby zapobiegania HPV to:
- Zgodność z zasadami sanitarnego i domowego zapewnienia przestrzeni życiowej.
- Stosowanie środków antykoncepcyjnych.
- Kontrola stanu własnego zdrowia od wyspecjalizowanych specjalistów.
- Stosowanie środków higieny osobistej wyłącznie zgodnie z ich przeznaczeniem, bez przekazywania ich osobom trzecim.
- Zakaz wyjazdów do miejsc o podwyższonym ryzyku infekcji: łaźni, saun, basenów, aquaparków, gabinetów masażu i kosmetycznych.
- Ochrona skóry przed oddziaływaniem wielu czynników zewnętrznych.
- Ochrona własnego zdrowia poprzez izolację od chorych na wszelkie choroby zakaźne, wirusowe, choroby skóry.
Po prostu nie da się samemu poradzić sobie ze złożoną infekcją wirusową. Kontrola medyczna, terminowe zwracanie się o wykwalifikowaną pomoc do szerokiego grona specjalistów będzie pierwszym i najpoważniejszym krokiem do uporania się z istniejącym problemem.
Jeśli taki problem wystąpi, jeden z członków rodziny powinien natychmiast poddać się rutynowej diagnozie i postępować zgodnie ze wszystkimi zaleceniami lekarza, aby uniknąć rozprzestrzeniania się wirusa. Ponadto nie powinniśmy zapominać o środkach ostrożności, które pomogą zapobiegać infekcji.