HPV

Choroby zewnętrznych narządów płciowych są dziś najczęstszą, agresywną patologią. Na przykład infekcja HPV przebiega bezobjawowo przez długi czas i może mieć poważne konsekwencje. Niektóre szczepy wirusa mogą prowadzić do raka odbytnicy, pochwy i szyjki macicy. Dlatego ważne jest, aby zdiagnozować ją na czas i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Co to jest HPV?

Wirus brodawczaka ludzkiego jest częstą infekcją dróg rodnych. Ten patogen występuje u prawie co szóstego mieszkańca planety. Po zakażeniu patogen wnika do komórek nabłonka, zakłócając proces podziału, który aktywuje rozwój różnych chorób. Przeważnie wirus infekuje narządy układu moczowo-płciowego, okolice odbytu i odbytnicy. Choroby występujące podczas zakażenia HPV:

1. Tworzenie się brodawek narządów płciowych.
2. Rozwój brodawczakowatości dróg oddechowych.
3. Uszkodzenie genitaliów wraz z rozwojem procesu nowotworowego.

Prawie 70% populacji to nosiciele patogenu bez klinicznych objawów choroby. Ponowna infekcja jest również możliwa za życia. Ponieważ nie wszyscy, którzy mieli infekcje wirusem brodawczaka, rozwijają odporność na wirusa.

Typy HPV

Obecnie znanych jest ponad 100 typów wirusa HPV. Niektóre z nich są stosunkowo bezpieczne dla zdrowia człowieka, inne mogą aktywować rozwój procesu onkologicznego. Najczęściej objawy kliniczne choroby nie pojawiają się we wczesnych stadiach. Zwykle pierwsze objawy pojawiają się po działaniu czynników prowokujących.

Zgodnie z aktywnością onkologiczną takie wirusy dzieli się na:

1. Szczepy o wysokim ryzyku onkogennym (18, 16, 31, 33 itd. )
2. Szczepy o niskim ryzyku onkogennym (6, 11, 32, 40-44, 72)

Nisko onkogenne szczepy wirusów prowadzą do pojawienia się brodawek i brodawczaków skóry na powierzchni ciała.

Wysoce onkogenne szczepy powodują powstawanie brodawek narządów płciowych w okolicy odbytowo-płciowej, na powierzchni szyjki macicy u kobiet i penisa u mężczyzn.

Długotrwałe narażenie na organizm 16, 18, 31, 33 typów wirusa może prowadzić do dysplazji szyjki macicy i groźniejszej choroby - raka szyjki macicy.

Jednak nawet w przypadku obecności HPV w organizmie o wysokim ryzyku onkogennym patologia onkologiczna nie zawsze rozwija się. Terminowe odwołanie się do doświadczonych lekarzy o diagnostykę, odpowiednio dobrane leczenie, pozwoli Ci nigdy nie stawić czoła niebezpiecznym objawom klinicznym wirusa brodawczaka ludzkiego.

Jak możesz się zarazić

Kobiety i mężczyźni są w równym stopniu zarażeni tym patogenem.

Uważa się, że główna droga przenoszenia jest seksualna. Zazwyczaj zakażenie HPV następuje po pierwszym stosunku płciowym, ale wyróżnia się również inne sposoby przenoszenia zakażenia:

1. Pionowy. Oznacza to, że podczas przejścia przez kanał rodny kobiety zakażonej wirusem HPV noworodek może zostać zarażony.
2. Autozaszczepianie. Samozakażenie (przeniesienie z jednej części ciała na drugą) jest możliwe podczas depilacji lub golenia.
3. Kontakt i gospodarstwo domowe. Wirus brodawczaka ludzkiego pozostaje przez pewien czas zdolny do życia w środowisku. Dlatego mogą się zarazić po wizycie w miejscach publicznych (łaźnia, siłownia, basen).
4. Kontakt. Możliwa infekcja przez powierzchnię rany na skórze lub błonach śluzowych (otarcia, rany, siniaki).
5. Seksualny. Najczęstsza droga infekcji.

Każdy może dostać infekcję wirusową. Aby zdiagnozować go w odpowiednim czasie, należy przejść badania profilaktyczne u lekarza w celu ustalenia pierwszych objawów patologii.

Główne objawy infekcji

Obecność infekcji wirusem brodawczaka może nie mieć objawów klinicznych przez długi czas. Okres inkubacji choroby może trwać kilka lat, podczas których pacjent może zostać zarażony różnymi typami wirusa. Dopiero po ekspozycji na czynniki prowokujące (niedobór odporności, hipotermia, sytuacje stresowe) można zaobserwować oznaki zakażenia HPV. W większości przypadków samoleczenie z tej infekcji następuje w ciągu 1-2 lat, ale u niektórych pacjentów patologia staje się przewlekła.

Choroba może objawiać się takimi formacjami:

1. Brodawki narządów płciowych (brodawki narządów płciowych). Na zewnątrz są to brodawkowate narośle przypominające kształt kalafiora lub grzebienia. Są w kolorze cielistym lub różowym i mogą być pojedyncze lub wielokrotne. Mogą tworzyć się wszędzie, ale najczęściej znajdują się na skórze i błonie śluzowej narządów płciowych. Formacje charakteryzują się niskim potencjałem onkogennym. Rzadko zamieniają się w nowotwory złośliwe, zwykle nie powodują dyskomfortu u pacjenta.

2. Płaskie brodawki. Mają charakterystyczną budowę - nie wystają ponad powierzchnię błony śluzowej chorego narządu. Takie formacje mają duży potencjał onkologiczny, dlatego wymagają dokładniejszej diagnozy. Zwykle znajduje się na błonie śluzowej ścian pochwy, cewki moczowej, szyjki macicy. Aby zdiagnozować naturę kłykcin, wymagana jest biopsja.

3. Dysplazja. Charakteryzuje się naruszeniem zróżnicowanej struktury tkanki. Często występuje obecność nietypowych komórek, które mogą powodować rozwój patologii onkologicznej.
4. Wymaga ścisłej obserwacji i, jeśli to konieczne, korekcji chirurgicznej.

Każda z form patologii musi być dokładnie monitorowana przez lekarza. Aby zmniejszyć ryzyko rozwoju procesu onkologicznego, zaleca się usunięcie takich narośli na skórze i błonach śluzowych.

Diagnostyka HPV

Konieczne jest etapowe diagnozowanie obecności HPV, w tym celu stosuje się szereg badań fizycznych, laboratoryjnych i instrumentalnych.

1. Badanie przez lekarza. Może pomóc zidentyfikować obecność brodawek. W przypadku stwierdzenia brodawek narządów płciowych należy zbadać szyjkę macicy. Możliwa jest również ureteroskopia.
2. Kolposkopia. Specyficzne testy przeprowadza się z kwasem octowym i roztworem jodu. Za ich pomocą można określić obecność atypowych komórek, oznaki zakażenia HPV i raka szyjki macicy.
3. Badanie cytologiczne. Na błonie śluzowej szyjki macicy wykonuje się wymazy cytologiczne. Jest to badanie przesiewowe na obecność komórek przedrakowych i rakowych w ścianie pochwy lub szyjki macicy.

Można również przeprowadzić badanie histologiczne tkanek, wykrywanie chorób przenoszonych drogą płciową, z którymi często wiąże się zakażenie HPV. Metoda PCR ma wysoką wartość diagnostyczną. Może być użyty do identyfikacji szczepu HPV.

Leczenie HPV (wirus brodawczaka ludzkiego)

Niemożliwe jest całkowite wyeliminowanie wirusa z organizmu pacjenta. Lekarz może zająć się tylko konsekwencjami życia czynnika zakaźnego. Jako terapię ogólną można stosować leki objawowe, przeciwwirusowe i stymulujące procesy odpornościowe.

Aby zwalczyć różne rodzaje brodawek narządów płciowych, można zastosować:

1. Kriodestrukcja, elektrokoagulacja, kauteryzacja laserem lub chemikaliami. Takie metody są skuteczne w pozbyciu się brodawek narządów płciowych.
2. Elektrochirurgiczne metody leczenia służą do usuwania dotkniętego obszaru na powierzchni szyjki macicy (dysplazja, kłykciny).

Zapobieganie HPV

Aby zapobiec rozwojowi choroby, stosuje się różne metody. Najbardziej skuteczne to:

1. Relacje monogamiczne. Uprawiasz seks tylko z osobą, dla której jesteś jedynym partnerem seksualnym. Ta metoda ochroni Cię przed wszystkimi infekcjami przenoszonymi drogą płciową, w tym HPV.
2. Stosowanie antykoncepcji barierowej. Jest łatwy, niedrogi, ale nie zawsze w 100% bezpieczny przed infekcją. Pacjent może zostać zarażony wirusem, nawet jeśli uszkodzona skóra będzie miała kontakt z tym obszarem.
3. Okresowe badania profilaktyczne. Dziewczęta muszą być regularnie badane przez ginekologa. W ten sposób możesz wykryć pierwsze oznaki choroby i rozpocząć leczenie w odpowiednim czasie.
4. Szczepionka. Jest to skuteczna i wygodna metoda profilaktyczna. Szczepienia można podawać zarówno mężczyznom, jak i kobietom. Najskuteczniejsze szczepienie ma miejsce przed aktywnością seksualną (dozwolone od 9 roku życia). Lub osoby aktywne seksualnie bez przeciwwskazań.

Jeśli podejrzewasz obecność infekcji lub pierwsze objawy choroby, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania wysokiej jakości diagnostyki i szybkiego leczenia.